Apotheken zijn bijzondere plaatsen als het gaat om communicatie. In Gouda zit er een waar de medewerkers werken achter een balie van 1m20 hoog, waar je komt na een slalom langs bakken met producten. In Dronten werd ik laatst terecht gewezen omdat ik samen met iemand naar binnen wilde. We hadden die instructie niet gezien, tussen de twaalf briefjes en stickers op de deur, de pijlen op de grond en de ontsmettingstafel bij de deur.

In deze apotheek in Zaandam geeft men voor het gros van de instructies de voorkeur aan Comic Sans, want al crimineel is. Ook hebben de bordjesmakers een voorliefde voor het uitroepteken, dat nog nooit ergens rust heeft gebracht.

En dan de taal. Wat is het eerste dat we lezen? Vergeet u. Het brein heeft moeite met ‘niet’ en andere ontkenningen. Een korter en duidelijker alternatief is: Trek een nummer. Dat is niet voor iedereen prettig. Het is me opgevallen dat korte teksten tegenwoordig al snel al onbeleefd wordt ervaren. Dan denk ik: c’est la ton qui fait la musique, niet de hoeveelheid woorden.