Een goeie grap moet je niet uitleggen, maar ik ga het toch doen. Boekenschrijver Martha Wells heb ik relatief laat ontdekt. Haar Raksura-boeken waren gratis op audioboekenplatform Audible en van het een kwam het ander. In korte tijd verslond ik zo’n beetje al haar series om tenslotte te stuiten op The Murderbot Diaries, briljant verteld door Kevin R. Free. Ik schafte zelfs extra credits aan om alles achter elkaar te kunnen luisteren.

Met elke novella leerde ik meer over een toekomstige gekoloniseerd universum waarin grote bedrijven het bijna overal voor het zeggen hebben. Planeten en planetoïden zijn er alleen om geëxploiteerd te worden, mensen zijn middelen om grondstoffen te delven. Of om zelf ‘gedolven’ te worden als het gaat om data. Gaat dat lezen mensen.

Hoofdpersonage Murderbot is een seksloze mens-robot-samenstelling die zichzelf deze naam gaf. Hun bevrijdt zich van het corporate juk en leert vervolgens een zelfstandige entiteit te zijn. Dat is niet eenvoudig voor een wezen dat puur gekweekt is voor de beveiliging en bescherming van klanten, met paranoïde en angstige gevoelens als bijproduct. (Dat hoort bij dit cyborg-type). Een belangrijk hulpmiddel in het rustig worden is het kijken naar ‘media’, tv-series zoals Goede Tijden Slechte Tijden op een maan (the Rise and Fall of Sanctuary Moon), een variatie van Grey’s Anatomy op een asteroïde, en nog een handvol tot de verbeelding sprekende titels. En om de zoveel tijd moppert hun: “I am having an emotion. I hate that.” Murderbot is nogal een moppersmurf maar de worsteling met gevoelens en menselijk gedrag slaat nogal aan bij lezers wereldwijd.

Enfin, lange aanloop, maar daarom deed ik een vreugdedansje toen ik deze reddingsband zag op Terschelling. I was having an emotion! Overigens heeft Apple de rechten gekocht voor het verfilmen van de boeken, met in de hoofdrol Alexander Skarsgård. Nog een vreugdedansje.