Sinds ik in Zuid-Holland woont, zijn er overal in de buurt veerponten te pakken. Veel meer als vroegah, toen we soms met een rammelig bootje van Slikkerveer naar Kinderdijk gingen. Nu vaart een vloot waterbussen tussen Dordt en Rotterdam. En dus pakte ik op een stralende meidag de boot van Krimpen naar ‘de stad’. Jeugdsentiment! Alhoewel ik me niet kan heugen dat ik eerder onder de Brienenoord doorvoer… De toerist in mij trok gelijk de camera.

Aan boord van de pont trof ik een gealarmeerde deur. Snap ik wel: hij had nogal wat verantwoordelijkheden en in het huidige klimaat lijkt alles beladen. Vroeg me ook af wat die fan van de machinekamer had uitgevroten dat hij achter slot en grendel moest. En de brandstofstop… met de huidige prijzen een interessant idee. Dan maar eeuwig dobberen op de Maas.

In Rotterdam aangekomen ketende ik mijn veel te dure fiets aan een dranghek op de Nieuwe Binnenweg en ging ik, net buiten zicht, aan het bier. De ober vond het niet nodig dat ook ik gealarmeerd zou raken. “Als ze ‘m stelen hoor je in ieder geval het hek over straat gaan.”