Dit postertje heeft me op alle mogelijkheden manier tot razerij gedreven. Het stond op de balie van een apotheek in Zaandam. Apotheken zijn plaatsen waar mensen zeer nauwgezet hun werk doen en dat kost tijd. Naar de apotheek gaan betekent altijd wachten en de een is daar beter in dan de ander. Ik kan het niet goed. Ik kan het helemaal niet wanneer ik niet begrijp waarom ik wacht. Waarmee ik wil zeggen dat apotheken voor sommige mensen al snel een bron zijn van boosheid. Die proberen we te onderdrukken, want het is belangrijk dat in apotheken nauwgezet wordt gewerkt.

Wat in mijn geval niet helpt is dat veel apotheken last hebben van overdadige communicatie. Tel de extra bordjes en instructies maar eens. Naast de relatief nieuwe over Corona, handen wassen, gezelschapsgroottes en mondkapjes, zijn er de standaard instructies en waarschuwingen over openingstijden, deuren, honden, mobiele telefoons, nieuwe medicijnen, oude aandoeningen en informatieve bijeenkomsten. Prikkels, prikkels, prikkels.

En dan zetten ze in Zaandam deze op de balie. Het hulpeloze meisje, de boze witte man, maar vooral het vriendelijke verzoek – dat allerminst vriendelijk is – om bepaalde gevoelens te onderdrukken. O, en dan bedankt voor uw begrip met een uitroepteken. Ook zo’n passief-agressieve uitdrukking: wij gaan er vanuit dat  begrip heeft. Zo bent u immers.

EN DAN OOK NOG EEN PLAATJE VAN EEN SMARTPHONE ER ONDERSTEBOVEN BIJ PLAKKEN MET ROMMELIG PLAKBAND. Kansloos.