Antropomorfistisch getrut
02-09-2024
Ik vind het
niet fijn als je
in mij klimt
Arboretum Trompenburg is een prachtig bomenmuseum en park in Rotterdam, naast het Excelsior-stadion. Het is er heerlijk dwalen en een inspiratie voor de beginnend tuinier. Ook voor de gevorderde, vermoed ik, maar ik ben zo beginnend dat ik dat niet kan inschatten. Ik vond alles mooi. De zon scheen precies goed, de stadsgeluiden waren elders, het gezelschap was geweldig. Bij een zeer indrukwekkende boom zag ik een bordje en het was alsof er iemand met een nageltje over een schoolbord kraste.
Bomen zijn geen pratende wezens. We weten niet wat bomen ervan vinden wanneer er in ze geklommen wordt. We weten wel dat boomverzorgers het niet fijn vinden als er in bomen wordt geklommen, maar die waren niet aan het woord. Hier sprak de boom. In een communicatief geweldloos kindertaaltje, want dat hoort bij deze tijd. Misschien is het een uiterst effectieve manier van gebieden en verbieden, maar ik vind het antropomorfistisch getrut. En ik kom het steeds vaker tegen. De Haagse Herten waren memorabel. En in een kantoor in Den Haag laten ze toiletrolletjes psychologische bullshit uitkramen. “Gooi mij niet weg maar laat me achter.” Ik ben niet gek, ik ben een duurzaam wc rolletje.
