WACHT EVEN MET HET TOILET
VERLATEN TOTDAT DE RUIMTE VRIJ IS.
THANKS 🙂

Stel je voor. Je zit op een toilet dat niet in jouw eigen huis is. Dan zie je deze tekst. Je hebt tijd om erover na te denken, in tegenstelling tot de staande mens. Die ziet deze instructie pas wanneer het misschien al te laat is.

De vraag is natuurlijk: hoe moet ik weten dat de ruimte vrij is? De ruimte is dat piepkleine hokje bij binnenkomst met een wastafel, een prullenmand, een handdoekendispenser en een condoommachine. Waar net genoeg plek is voor 1 persoon om de handen te wassen, wanneer de deur dicht is.

Nogmaals: hoe weet je dat de ruimte vrij is? En wat zegt dit over jouw persoonlijkheid? Gluur je door een kier? Roep je hard HALLO IS DAAR NOG IEMAND? Klap je gewoon de deur open en god zegene de greep? Stress, mensen, met al die opties.

En dan dat truttige THANKS eronder, gevolgd door een kinderachtige smiley. Laat weg. Neem gewoon je verantwoordelijkheid voor het krappe ontwerp van je plee. En maak de instructie korter. “Doe de deur voorzichtig open. Misschien staat er iemand.” Ofzo. Weet ik veel. Ik kwam alleen maar plassen en dan zadelen ze me hiermee op.